കത്തെഴുത്ത് ശീലം കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു ഇല്ലാതാവുകയാണോ? പണ്ട് ഞാന് ഒരുപാട് കത്തുകള് എഴുതുമായിരുന്നു. ഗുരു നിത്യചൈതന്യയതിയുമായി നീണ്ടകാലം ഞാന് കത്തുവഴി സ്നേഹബന്ധം പുലര്ത്തിയിരുന്നു. ഇപ്പൊ ഇ-മെയില് വഴി കുറച്ചു കത്തൊക്കെ എഴുത്തും, ദാ.. ഒരു സാമ്പിള്:
പ്രിയ കുട്ടേട്ടന്,
കുറേ നാളായി വിശേഷങ്ങള് എഴുതിയിട്ട്. ആസ്ട്രേലിയയില് വന്ന ശേഷം എല്ലാവരും സുഖമായിരിക്കുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.ന്യൂസിലാന്റും ആസ്ട്രേലിയയും തമ്മില് കാലാവസ്ഥയില് വലിയ മാറ്റമുണ്ടോ? ബീന ചേച്ചി, മെറി, ബ്ലെസ്സി എല്ലാവര്ക്കും ഞങ്ങളുടെ ആശംസകള്. വിവരങ്ങള് അപ്പപ്പോള് ആനി ചേച്ചി വഴിയും ജിബി വഴിയും അറിയുന്നുണ്ട്. റാണി ചേച്ചി, ബാബുജി, അന്ന, അമ്പിളി & എബി എല്ലാവരും ഉള്ളത് കൊണ്ട് അവിടെ കുട്ടികള്ക്ക് നല്ല കൂട്ടായിരിക്കുമല്ലോ? നാട്ടില് നിന്നും വിട്ടു നില്ക്കുന്ന ബിദ്ധിമുട്ടു തോന്നില്ലല്ലോ. നിങ്ങളുടെ പുതിയ സ്ഥലവും, വീടും, മുഖവും ഒക്കെ കാണാന് കൊതിയുണ്ട്. കുറച്ചു ഫോട്ടോസ് അയച്ചു തരണം.
ഞങ്ങള് ഇവിടെ സുഖമായിരിക്കുന്നു. മനുക്കുട്ടന്(Emmanuel) & ഏന്ജമ്മ(Angel Claire) പ്രത്യേക അന്വേഷണം അറിയിക്കുന്നു. (കൂടെ ചിറ്റപ്പനും കുഞ്ഞമ്മയും.)
ഞാന് ഇടയ്ക്ക് സി.മെഴ്സിലിറ്റ്, സി.ക്ലൈര് സഹോദരിമാരെ കാണാറുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഞാനും അജിതയും കൂടി കളമശ്ശേരി മഠത്തില് പോയിരുന്നു. ചികിത്സകള്ക്കു ശേഷം വിശ്രമിക്കുന്ന സി.ക്ലൈര് സഹോദരിയെ കണ്ടു, കുറച്ചു സമയം സൊറ പറഞ്ഞു.
വീട്ടിലെ പ്രധാന വിശേഷം, അജിത മൂന്നു മാസത്തെ ലീവിന് ശേഷം തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് പോകുകയാണ്. ഒത്തിരി ചര്ച്ചകള്ക്കും, ആലോചനകള്ക്കും ശേഷം അജിതയും, അമ്മച്ചിയും, കുഞ്ഞുങ്ങളും തിരുവനന്തപുരത്ത് നില്ക്കാനും ഞാനും അപ്പച്ചനും ഇവിടെ വീട്ടില് നില്ക്കാനും തീരുമാനമായി. ഇവിടെ ജെയ്സിയും പിള്ളേരും ഉണ്ടല്ലോ. (സിജി ഒരു മാസത്തെ ലീവിന് വന്നിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോള് ജമ്മുവില് ആണ്)
ഈസ്റര് കഴിഞ്ഞാല് ഉടനെ അങ്ങോട്ട് മാറാന് ആണ് പ്ലാന്. അജിതയുടെ ഓഫീസിനു അടുത്തായിട്ടു ഒരു വീട് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഓഫീസിനു അടുത്തായാല് പെട്ടെന്ന് എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കില് വരാമല്ലോ. പിന്നെ മനുകുട്ടനെ എവിടെയെങ്കിലും നല്ലൊരു സ്കൂളില് ചേര്ക്കണം. അജിത ഓഫീസില് പോകുമ്പോള് അവനെ സ്കൂളില് ആക്കുകയും വരുമ്പോള് കൂടെ കൊണ്ടുപോരാന് പറ്റുന്ന വിധത്തില് ഒരിടം അന്വേഷിക്കുന്നു. ഏന്ജമ്മയും അമ്മാമ്മയും പകല് സമയത്ത് വീട്ടില് കളിച്ചും ഉറങ്ങിയും ഇരുന്നു കൊള്ളും. ഇങ്ങനെയൊക്കെ മനസ്സില് പദ്ധതിയിട്ടു നടക്കുന്നു.
അജിതയ്ക്ക് ലോങ്ങ് ലീവിനും ഡെപ്യൂട്ടെഷന് മാറ്റത്തിനും വളരെ ശ്രമിച്ചു. മൂന്ന് മാസം ക്ഷമിച്ചു, പരിശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ കാര്യമായ ഫലം ഉണ്ടായില്ല. കൂടുതല് ലീവ് നീണ്ട് പോയാല് അത് ജോലിയെ തന്നെ ബാധിക്കും. അതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഒരു ഫോര്മുലയില് എത്തിചേര്ന്നത്. എല്ലാരും ഒരുമിച്ചു സന്തോഷത്തില് കഴിയണം എന്നൊരാഗ്രഹം മനസ്സില് കൊണ്ട് നടന്നിരുന്നു.വലിയ സ്വപ്നങ്ങള് ഒന്നും കാണാന് കൊതി തോന്നിയിട്ടില്ല. എങ്കിലും ഇപ്പൊ, ദൈവത്തിന്റെ തീരുമാനം ഇങ്ങയോക്കെ ആയിത്തീര്ന്നു. ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധിതി എന്തെന്നു നമുക്ക് പ്രവചിക്കാന് സാധിക്കില്ലല്ലോ.ഈയവസരത്തില് അപ്പച്ചന്റെയും അമ്മച്ചിയുടെയും സപ്പോര്ട്ട് കിട്ടികൊണ്ടിരിക്കുന്നത് വളരെ വലിയ കാര്യമാണ്. (അവര് രണ്ടിടത്താകുന്നത് ദുഖകരവും.)
ഏതായാലും ഞാന് ആഴ്ചയില് രണ്ടു ദിവസം തിരുവനന്തപുരം പോകും. ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തില് എനിക്ക് ഈ കമ്പനി വിട്ടു പോരാന് സാധിക്കില്ല. (ഞാന് ഇവിടെ പുതുതായി ജോയിന് ചെയ്തിട്ട് ആറു മാസമേ ആയിട്ടുള്ളൂ.) കൂടുതല് ദൂരത്തല്ലല്ലോ എന്നോര്ത്ത് സമാധാനിക്കാം. പെരുമ്പിള്ളിയിലെ വീട് കുറേ നാളത്തേക്ക് കാലിയായിരിക്കും.എങ്കിലും അപ്പച്ചന് ഇവിടെ നില്ക്കുന്നതിനാല് വഴ കൃഷി ഉണ്ടാവും.
ദൈവം തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്ക് എല്ലാം നന്മക്കായ് പരിണാമിപ്പിക്കുന്നു എന്നാണല്ലോ? ഈ മാറ്റങ്ങള് കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് അലോസരങ്ങള് ആയി തോന്നും.ദൈവത്തിനു എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേക പദ്ധതി നമ്മെക്കുരിച്ചുണ്ടാവും.
ചേട്ടനും കുടുംബവും ഡിസംബറില് നാട്ടില് വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ബാബുജി വന്നപ്പോള് കാണാന് ഒത്തില്ല. എല്ലാ കുഞ്ഞോമനകള്ക്കും ഞങ്ങളുടെ സ്നേഹാശംസകള്. (ഏന്ജമ്മ ഒന്നാം പിറന്നാളിന് തയ്യാറെടുക്കുന്നു,മുട്ടുകുത്തി നടക്കും)
പ്രാര്ത്ഥനയില് ഓര്ക്കുക.
സസ്നേഹം,
ജോസി വര്ക്കി
Wednesday, April 20, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)